12/05/2563

ลายแทงสิมอีสาน┊2┊วัดสนวนวารีพัฒนาราม

ฮูปแต้ม วัดสนวนวารีพัฒนาราม

เราเดินเล่นในวัดสระบัวแก้วจนเพลิน รู้ตัวอีกทีก็บ่ายโมงกว่าแล้ว ... หิว เลยตกลงกันว่า จะหาอะไรกินระหว่างทาง ... เป้าหมายต่อไปคือ วัดสนวนวารีพัฒนาราม อำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น (เพื่อความสะดวก ขอเรียกแบบย่อ ๆ ว่า วัดสนวนวารีฯ นะครับ ^^")

ระหว่างทาง มีจุดที่น่าแวะ 2 ที่ ...

คืออำเภอพล เขา (Google) ว่ามีหม่ำเป็นของขึ้นชื่อ หลายคนคงเคยได้ยิน ‘หม่ำเมืองพล’ ตลอดแนวถนนมิตรภาพที่ผ่านตัวอำเภอ มีเพิงขายหม่ำเรียงรายเต็มไปหมด เรียกว่าเยอะจนเลือกไม่ถูก ... และผมก็เลือกไม่ถูกจริงๆ ความลังเลบวกกับความเชื่อฝังหัวที่ว่า “ร้านริมทางหลวงเขาไว้ขายนักท่องเที่ยว ไม่อร่อย ... ร้อก” ก็เลยข้ามไป

อีกที่คืออำเภอบ้านไผ่  หมูยอกับแหนมยี่ห้อ ‘บ้านไผ่’ ที่เคยกิน น่าจะพอรับประกันความอร่อยได้ เขา (Google อีกแล้ว) บอกว่ามีร้านอาหารอีสานกับร้านบะหมี่น่าสนใจหลายร้านในตัวเมือง แต่เป้าหมายของเราอยู่นอกเมือง ผมไม่อยากขับรถวนไปวนมา สุดท้ายก็มาลงเอยที่ร้านไก่ย่างแม่ผ่องศรี เขา (Google น่ะสิ จะใคร?) ให้คะแนนรีวิวกลางๆ รสชาติอาหารก็กลางๆ คือ บางอย่างอร่อยมาก บางอย่างก็ธรรมด้าธรรมดา แต่โดยรวมแล้วก็ดี ... ที่เลือกร้านนี้เพราะ พอกินเสร็จอิ่มหนำสำราญกันแล้ว ขับรถออกจากร้านนิดเดียวก็ถึงทางเข้าวัดเลย สะดวกดี

ในสายตาผม วัดสนวนวารีฯดูโอ่อ่ากว่าวัดสระบัวแก้วนิดหน่อย ลานวัดเทปูนกว้างขวาง จะใช้เป็นที่จอดรถบัสทัวร์จีนหรือจัดตลาดนัดก็ทำได้สบายๆ โบสถ์หลังใหม่ใหญ่โตสวยงาม ด้านหลังมีเจดีย์ทรงเดียวกับพระธาตุพนม แต่สิมเก่ากลับมีขนาดเล็กกระทัดรัดน่ารักดี

เพราะได้นายช่างใหญ่เป็นชาวญวน สิมวัดสนวนวารีฯก็เลยมีกลิ่นอายตะวันตกหน่อย ๆ (ยุคโคโลเนียลแบบเวียดนามผสมฝรั่งเศส) เห็นได้จาก ซุ้มประตูหน้าต่างโค้งและลวดลายเครือเถาที่ประดับอยู่ระหว่างซุ้ม  ผมเดาว่าหลังคาเดิมอาจมีตุ๊กตารูปสิงห์หรือมังกรประดับอยู่บนสันหลังคา เหมือนวัดหรือศาลเจ้าแบบเวียดนามก็ได้

ฮูปแต้มด้านนอกเขียนเรื่องสินไซ ลายเส้นดุเดือดสนุกสนานโดยเฉพาะฉากบู๊ ด้านในเขียนเรื่องพระเวสสันดร

สิมวัดสนวนวารีฯ
ทางขึ้นสิมมีพญานาคหน้าตาแปลกๆ คล้ายมังกร เฝ้าอยู่
ลายเครือเถาแบบฝรั่ง?
ด้านนอกสิม บนผนังด้านหลัง และที่ว่างเหนือซุ้มหน้าต่างเขียนเรื่องสินไซ (วัดนี้เรียก สินไชย)
ฉากรบดุเดือดมาก พวกยักษ์โดนตัดหัวขาดกระจุย
ไม่ใช่แค่ยักษ์ งูซวงเองก็โดนตัดหัวตัดตัวขาดเป็นท่อนๆ เหมือนกัน
พระประธานวัดนี้เป็นฝีมือช่างพื้นบ้าน สวยงาม
พระเวสสันดร กัณฑ์ชูชก
มักกะลีผล แบบโจ่งครึ่ม ^^"
รูปเหมือนช่างแต้ม

วัดนี้เจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์ ... มีคนมาดูสิมเหมือนกัน เรามากันสาม เขามาอีกสาม สิมก็หลังเล็กนิดเดียว เลยต้องผลัดกัน ผลัดกันขึ้นผลัดกันลงสิม ผลัดกันไหว้พระ ผลัดกันถ่ายรูป ...

ถ้ามีใครดูอยู่ไกลๆ คงเห็นเหมือนเจ้าหกคนนี้กำลังแข่งเกมส์อะไรกันสักอย่าง อาจจะกำลังหา RC แข่งแรลลี่กันอยู่ก็ได้ เดินวนไปวนมา เลิกลั่ก ถ่ายรูปกันรัว ๆ ... คงตลกพิลิก
Share: