นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมีโอกาสเที่ยวภาคอีสาน ... เป็นอีสานที่ลึกเกินโคราชเข้าไป ... ลึกไปจนถึงชายแดนไทย - ลาว ที่อำเภอโขงเจียม อุบลราชธานี ได้ชิมรสชาติอาหารอีสานแท้ ๆ มีทั้งที่อร่อย คุ้มค่าสมคำร่ำลือ และอันที่ควรจะเก็บไว้เป็นแค่ตำนาน (ไม่ควรเผลอไปแตะต้องอีก) ... ก็เลยต้องปักหมุดช่วยจำอันที่อร่อย ๆ ไว้ก่อน นะครับ
หมุดแรก "ขาหมูนางรอง" บุรีรัมย์
ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอำเภอนางรองมากนัก แต่ด้วยทำเลที่ตั้ง ทำให้ที่นี่เป็นจุดพักรถอันสมบูรณ์แบบ สำหรับคนที่จะขับรถเที่ยวอีสานใต้รวมถึงอุบลฯด้วย คือถ้าเราใช้ทางหลวงหมายเลข 24 ออกจากกรุงเทพฯตอนเช้า จะมาถึงนางรองเวลาอาหารกลางวันพอดี และในทางกลับกัน ถ้าออกจากอุบลตอนเช้าก็ต้องแวะกินข้าวเที่ยงที่นางรองเหมือนกัน แต่ถึงจะเป็นไฟท์บังคับแต่สมควรแวะ เพราะขาหมูของที่นี่เขาอร่อยจริง ๆ ถ้ามีการจัดอันดับขาหมูในประเทศไทย ขาหมูนางรองอย่างน้อยก็ต้องติด 1 ใน 5 แน่นอน
ริมทางหลวงหมายเลข 24 ที่ผ่านอำเภอนองรองมีร้านขาหมู 2 ร้าน อยู่คนละฝั่งถนน ถ้าถามว่าร้านไหนดี? ก็ต้องบอกว่า เลือกตามรสชาติ สูสีกันซะจนเลือกไม่ถูก ... แต่ถ้าตามสะดวกหละก็ให้แวะ "จิ้งนำ" ขามาจากกรุงเทพฯ และแวะ "ลักษณา" ขากลับ เพราะอร่อยทั้งคู่
หมุดที่สอง "ก๋วยจั๊บญวน" เมืองอุบล
อันนี้คงไม่ต้องพูดอะไรมาก เพราะก๋วยจั๊บญวนเป็นของขึ้นชื่อของจังหวัดนี้อยู่แล้ว มีร้านอร่อยให้เลือกกินทั่วเมือง ส่วนใหญ่ตั้งอยู่แถวถนนที่มีร้านหมูยอเยอะ ๆ (ถนนศรีณรงค์) ตัวผมเองก็ยังตามชิมได้ไม่ครบ
หมุดที่สาม "ปลาย่างกับข้าวเหนียว" ที่ตลาดโขงเจียม
อันนี้เป็นของธรรมด๊า ธรรมดา แต่แปลกที่ความประทับใจหลังชิม ติดทนนานไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ ผมกลับมากรุงเทพฯแล้วก็ยังจำรสชาติและความรู้สึกตอนกินได้อยู่เลย อาจเป็นเพราะข้าวเหนียวนุ่ม ๆ ฟู ๆ ปลาสด ๆ ที่ย่างได้สุกแห้งกำลังดี ... หรือเพราะอัธยาศัยที่น่าชื่นชมของแม่ค้าและราคาที่สบายกระเป๋า ผมก็ไม่แน่ใจ
หมุดที่สุดท้าย "แกงหน่อไม้ ใส่ผักแขยง" ที่น้ำตกสร้อยสวรรค์
ผมเป็นคนชอบอาหาร ชอบทั้งกิน ชอบทั้งทำ กินแล้วก็มักจะวิเคราะห์เสมอว่า ไอ้ที่กินเข้าไปนี่มันอร่อยยังไง? ของบางอย่างก็อร่อยเมื่อแรกเห็น บางอย่างอร่อยในปาก บางอย่างจะอร่อยฟินสุด ๆ ก็ต่อเมื่อกินหมดไปแล้วซักพัก (อย่างข้าวเหนียว) ... ส่วนเจ้าแกงหน่อไม้นี่เหมือนเป็นความอร่อยที่สั่งตรงมาจากสมองเลยทีเดียว รสชาติก็กลม ๆ นัว ๆ ไม่มีอะไรโดดเด่น หน้าตาก็ไม่สวยน่ากิน ... แต่ยิ่งกินยิ่งอร่อย ยิ่งกับข้าวเหนียว ยิ่งหยุดกินไม่ได้เลย
ไม่แน่ใจว่าเมนูนี้จะมีขายประจำรึปล่าว เหมือนว่าแม่ค้าเขาจะแกงกินและขายกันเอง (ระหว่างแม่ค้า) มากกว่า
จบแล้วครับ เสียดายที่ยังมีอะไรที่อยากลองแต่ไม่มีโอกาสกินอีกเยอะ ทั้งลาบปลาแม่น้ำโขง ที่โขงเจียม ร้านส้มตำหลายร้านในตัวเมือง ... ฯลฯ โอกาสหน้าจะไปกินอีก :P