Blog ตอนนี้ เนื่องจากสถานที่ที่ไปเที่ยวนั้นผมคุ้นเคยดีอยู่แล้ว และคิดว่าคนอื่นก็น่าจะคุ้นเคยหรือหาข้อมูลกันได้ง่าย ๆ เหมือนกัน ผมเลยลองวิธีเล่าเรื่องใหม่ หลาย ๆ แบบ เล่าเป็นการ์ตูนช่องบ้าง เล่าเป็นรูปบวกคำอธิบายบ้าง เป็นบันทึกแทรกรูปบ้าง เป็นภาพ Sketch บ้าง ... หวังว่าผู้อ่านจะสนุกไปกับมันนะครับ
ถึงระยอง 10 โมงกว่า ๆ แวะบ้านก๋งที่ถนนยมจินดา เอาผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ที่แม่ลิงเย็บมาฝากขาย พวกหน้ากากผ้ากับสายคล้อง ถุงผ้า ... ฯลฯ และเสื้อผ้าของใช้ที่ไม่จำเป็นลง เหลือไว้แต่ของเตรียมขึ้นเกาะ
ก๋งดูดีใจและแข็งแรงกว่าที่ยายเล่าในโทรศัพท์เยอะ พวกท่านเห็นว่าเรายังไม่ได้กินข้าว เลยชวนไปกิน "ก๋วยเตี๋ยวแกงส้ม" แถวบ้าน (ก๋วยเตี๋ยวแกงส้มก็คือ ก๋วยเตี๋ยวสูตรใหม่ เป็นน้ำซุปแกงส้มแดง ๆ คล้ายน้ำแป๊ะซะ เปรี้ยว ๆ หวาน ๆ โรยหน้าด้วยเครื่องทะเล พวก หมึก กุ้ง ปลา) ซึ่งผมคิดว่านาน ๆ กินทีก็อร่อยดี แต่สองลิงแม่ลูกเฉย ๆ เธออยากกินข้าวบ้านมากกว่า รีปไปเปิดฝาชีดู เห็นบนโต๊ะมีกับข้าวอยู่สองอย่าง แกงเขียวหวานเจ้าประจำซื้อมากับเต้าหู้ผัดถั่วงอกฝีมือยาย ... ข้าวสวยก็มีในหม้อ ไม่รอช้าตักกินกันเป็นมื้อ 'เชี่ยง' (เช้ากับเที่ยงรามกัน) ... แน่นอนว่าผมก็ต้องกินด้วย ช่วยไม่ได้
╮(╯_╰)╭
แกงเขียวหวาน ว้าน ... หวาน แถมเย็นชืด ผัดถั่วงอกก็เซ็ง ๆ แล้วก็เค็มไปนิด แต่สองคนนั้นก็กินกันอย่างเอร็ดอร่อย จะว่าไป ถึงจะคิดติโน่นนี่นั่นแต่ผมก็เองเติมข้าวสองจานเหมือนกัน อิ่มหมีพีมันก้นแล้วก็มุ่งหน้าสู่ท่าเรือที่บ้านเพ ... เรือออกตอนเที่ยง
กินข้าวเสร็จเกือบบ่ายสอง รอให้ย่อยสักพัก ... และแล้วก็ได้เวลาทำกิจกรรมชาวเกาะของเราเสียที่ ... ไปดำน้ำกัน
คงเป็นเรื่องธรรมดาที่ "สิ่งที่คิด" กับ "สิ่งที่เป็น" มักจะสวนทางกัน หาดทรายขาวเนียนละเอียดริมฝั่ง ก็มีอยู่เท่าที่เห็นนั่นแหละ เลยลึกลงน้ำมาเป็นพื้นหิน มีฝุ่นตะกอนสีขาว ๆ คลุมอยู่ ย่ำไปย่ำมามันจะฟุ้งทำให้น้ำขุ่น อุปกรณ์ดำน้ำตื้นราคาถูกที่อุตส่าห์ลองมาแล้วอย่างดิบดีที่ร้าน นึกว่าจะใช้งานได้ แต่พอมาลงน้ำจริงก็ติด ๆ ขัด ๆ เป็นฝ้าบ้าง น้ำเข้าบ้าง กล้องสะเทินน้ำสะเทินบกที่กะจะเอาลงน้ำแล้วถ่ายเลย แชะ ๆ ๆ ก็ยังต้องปรับต้องลอง ... ก่อน
แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มปรับตัวได้ ไม่รีบ ไม่ลน ... ตั้งใจหน่อยก็ใช้หน้ากากดำน้ำได้อย่างสบาย ลอยตัวเบา ๆ ไม่ทำให้น้ำขุ่น เลิกพะวักพะวงกับกล้องก็ทำให้มีสมาธิพอมองเห็นตัวอะไรต่อมิอะไรมากขึ้น ถึงตรงหาดที่ดำอยู่นี้จะไม่มีปะการังเป็น ๆ เลย ปลาเอย (มีปลาเยอะอยู่นะ) ปลิงเอย ปูเอย (เจอปูด้วย) ก็สีจืด ๆ สู้ทะเลทางใต้ไม่ได้ แต่โดยรวมแล้วอ่าวปะการัง เกาะเสม็ด ก็เป็นที่ดำน้ำตื้นที่ดี ใช้บรรเทาอาการอยากหัวเปียก อยากอม ๆ พ่น ๆ น้ำเค็ม ของโรคคิดถึงทะเลของผมได้ ... ครับ
อ้าว ... เฮ้ย! แบตกล้องหมด ... ก็ดี ขี้เกียจถ่ายรูปแล้ว
ครั้งนี้ได้เห็นได้เห็นเกาะเสม็ดในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เห็นความอุดมสมบูรณ์และธรรมชาติที่สวยงามสมเป็น "อุทยานแห่งชาติ" มีพืชแปลก ๆ มีสัตว์น่ารัก ๆ ออกมาให้เห็นหลายตัว ยิ่งเป็นช่วงโควิดระบาดอย่างนี้บรรยากาศยิ่งสงบ คนน้อย เกาะได้พัก คนโชคดีอย่างผมมาเห็นก็เลยผ่อนคลายตามไปด้วย ... โชคดีจริง ๆ
ใครอ่านมาถึงตอนนี้แล้วนึกอยากเห็นภาพจริง ๆ บ้าง ... เลยคัดภาพมาให้ดูเป็นน้ำจิ้ม 8 รูปนะครับ หวังว่าคงพอเห็นบรรยากาศ แต่ยังไงผมก็ว่าถ้าจะให้ดีควรไปสัมผัสเองเลยที่เกาะเสม็ด รับรองฟินกว่าแน่นอน ... ครับ
